آشنایی با انواع بیماری‌های مزمن و واگیردار مو
بیماری‌های مزمن مو می‌توانند عبارت باشند از:
1. ریزش مو: شامل مشکلاتی مانند آلوپسیا (ریزش کامل موها)، کرون آلوپشیا (ریزش لکه‌ای موها) و خیلی‌های دیگر.
2. آندروژنتیک آلوپشیا: نوعی ریزش مو که به علت عوامل ژنتیکی و هورمونی در اثر افزایش هورمون آندروژن در بدن رخ می‌دهد.
3. ریزش مو در زنان: می‌تواند ناشی از تغییرات هورمونی، بارداری، کمبود ویتامین‌ها و موارد دیگر باشد.
4. درماتیت سبورئیک: یک بیماری پوستی شایع است که با التهاب پوست، خارش و ریزش مو همراه است.
5. لوپوس و آتروپی: دو بیماری ایمنی که می‌توانند به ریزش مو منجر شوند.
6. شیمی درمانی: برخی داروها و روش‌های شیمی درمانی می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
بیماری‌های واگیردار مو
بیماری‌های واگیردار مو به عنوان عفونت‌هایی شناخته می‌شوند که به طور معمول از طریق تماس مستقیم با افراد یا مواد آلوده منتقل می‌شوند. برخی از بیماری‌های واگیردار مو عبارتند از:
1. قارچی: مانند عفونت قارچی پوست سر (که در مواردی موجب تریکوفیتیاز، کاندیدیازیس و دیگر عفونت‌های قارچی می‌شود).
2. عفونت باکتریایی: مثل عفونت‌های پوستی ناشی از باکتری‌ها مانند عفونت‌های پوست سر عضو تماسی، عفونت‌های انتانسیون‌های طبیعی و عفونت‌های آکنه‌های پوست سر.
3. عفونت قشری: ناشی از عوامل مختلفی مانند پدیده‌های قشری و شاخصه‌های فیزیکی مانند علایم سقط شدید.
4. عفونت ویروسی: مانند عفونت پوستی ویروس‌هایی مانند عفونت تاک (عفونت ریزش مو) یا عفونت ویروس هرپس.
ذکر شده است، برای تشخیص دقیق و درمان این بیماری‌ها، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کرده و نصیحت‌ها و دستورات او را رعایت کنید.
درماتیت سبورئیک
درماتیت سبورئیک یک بیماری پوستی التهابی است که به‌طور عمده روی پوست سر، صورت، قفسه سینه و ناحیه های دیگر بدن ظاهر می‌شود. این بیماری به علت واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن در برابر قارچ سبورئوم کاوری، که به‌طور طبیعی روی پوست وجود دارد، رخ می‌دهد. درماتیت سبورئیک علائمی مانند ترک خوردگی پوست، قرمزی، خارش و تشدید شدن در دوره‌های استرس یا سرما را نشان می‌دهد. این بیماری قابل کنترل و درمان است اما به‌طور معمول قابل معالجه کامل نیست و در برخی از افراد ممکن است به‌صورت مزمن پابرجا باشد. برای تشخیص و درمان درست درماتیت سبورئیک، مراجعه به پزشک متخصص پوست مناسب است.
لوپوس و آتروپی:
لوپوس (سیستمیک) و آتروپی مو دو بیماری مجزا هستند و ارتباط مستقیمی با یکدیگر ندارند.
1. لوپوس سیستمیک (سیستمیک لوپوس اریتماتوس، SLE): لوپوس سیستمیک یا SLE، یک بیماری ایمنی‌تان منظوم است که با آسیب به انواع اعضا و بافت‌های بدن همراه است. نشانه‌ها و علائم متنوعی از جمله خستگی، تب، درد مفاصل، طاسی نیرویی، آسیب کلیه و آسیب قلبی می‌تواند رخ دهد. درمان لوپوس سیستمیک شامل مصرف داروهای ضدالتهاب، استراحت، کنترل التهاب، و داروهای سایر ضدآیمنی می‌شود. تیم درمانی شامل روان‌درمانگر، پزشک تخصصی درمان لوپوس و سایر متخصصان مربوطه می‌توانند در مدیریت بیماری موثر باشند.
2. آتروپی مو: آتروپی مو یک حالت پوستی است که به تغییر رنگ و ریزش موی سر منجر می‌شود. علل آتروپی مو می‌تواند شامل عوامل متعددی باشد، از جمله استرس، عوامل ژنتیکی، اختلالات هورمونی و مصرف برخی داروها. درمان آتروپی مو معمولاً شامل مدیریت علامتی و کاهش عوامل تحریک‌کننده موجود می‌شود. مراجعه به پزشک تخصصی پوست و مو می‌تواند به شما راهنمایی درباره روش‌های درمانی مناسب و مدیریت آتروپی مو ارائه دهد.
عفونت قشری
ممکن است به افتراقی عفونت قشری که منظورتان از آن است را وارد یا یک بیماری خاص را منظور دارید. با این حال، به طور کلی، عفونت قشری (عفونت پوست و پیشانی) تنها به تنهایی عاملی برای ریزش مو نیست ولی ممکن است تأثیری در سلامت مو داشته باشد. عوامل دیگری مانند عوامل ژنتیکی، تغذیه نامناسب، تغیرات هورمونی، استرس و عفونت‌های دیگر می‌توانند نیز موجب ریزش مو شوند. برای تشخیص دقیق و درمان مشکل ریزش مو، بهتر است به پزشک متخصص مو و پوست مراجعه کنید تا تشخیص صحیح و برنامه درمانی مناسب برای شما تعیین شود.
قارچ مو یا عفونت قارچی مو
قارچ مو یا عفونت قارچی مو، یک وضعیت پوستی است که به واسطه رشد باکتری‌ها یا قارچ‌ها در موها و پوست سر رخ می‌دهد. این نوع عفونت ممکن است با علائمی مانند خارش، تحریک، قرمزی و تراکم موها همراه باشد. قارچ‌ها ممکن است به صورت طبیعی در پوست سر وجود داشته باشند، اما در مواقعی که تعادل طبیعی آنها بهم بخورد، می‌تواند به عفونت منجر شود.
بهترین روش برای درمان عفونت قارچی مو، مشاوره و درمان از یک پزشک متخصص پوست و مو است. پزشک ممکن است تشخیص دقیق تری را بر اساس علائم و آزمایش‌های لازم قرار دهد و درمانی مناسب شامل شامپوها، قرص‌ها، کرم‌ها یا روش‌های دیگر را تجویز کند. همچنین، مراقبت های بهداشتی مانند استفاده از شامپوها و محصولات ضدقارچ، اجتناب از استفاده مشترک ابزارهای آرایشی و انتخاب لباس‌ها و حوله های تمیز می‌توانند به بهبود و پیشگیری از عفونت قارچی مو کمک کنند.
آکنه‌های پوست سر
آکنه‌های پوست سر به عنوان یک مشکل پوستی معمولی شناخته می‌شوند و می‌توانند علتی برای خارش، التهاب و عدم راحتی در پوست سر باشند. آکنه‌های پوست سر می‌توانند به صورت لکه‌ها، جوش‌ها، قرمزی‌ها و روز پیش آکنه‌ها (پوستک‌ها) ظاهر شوند.
عواملی که می‌توانند به ظهور آکنه‌های پوست سر منجر شوند، شامل افراط ترشح چربی پوست سر، ترشح بیش از حد سبوم (سبوم یک روغن طبیعی در پوست است)، التهاب موهای پوست سر، آلرژی، استفاده از محصولات مو مزاحم یا شیمیایی، و همچنین استفاده بیش از حد از محصولات آرایشی که منجر به انسداد منافذ چربی پوست می‌شوند، می‌شود.
برای درمان آکنه‌های پوست سر، می‌توان تدابیری را انجام داد:
1. شستن مرتب پوست سر با شامپوهای ملایم و مناسب برای پوست چرب: استفاده از شامپوهای شامل عناصر ضد باکتری و ضد قارچ می‌تواند مفید باشد.
2. استفاده از محصولات مرطوب‌کننده و ضد التهاب: استفاده از محصولات ضد التهاب مانند روغن‌ها و لوسیون‌های آرامش بخش می‌تواند پوست سر را تسکین دهد و التهاب را کاهش دهد.
3. اجتناب از استفاده از محصولات مو شیمیایی و آزاردهنده: استفاده از محصولات موی طبیعی و آرایشی سبک می‌تواند به کاهش آکنه‌های پوست سر کمک کند.
در صورتی که مشکل مزمن و شدید باشد یا با درمان خانگی بهبود نیابد، بهتر است به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید تا تشخیص دقیق تری برای شما قائل شود و درمان مناسب تجویز شود.
